Κάθε φορά που κάποιος θέλει να βρίσει έναν πολιτικό για τις φιλελεύθερες πολιτικές του τον παρομοιάζει με την Μαρία Αντουανέτα με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνει το μεγαλύτερο Ιστορικό fake news ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, αν όχι και της Παγκόσμιας – Διδάσκεται μάλιστα και εσφαλμένα στα σχολεία!
Όλο το μίσος των εξεγερμένων της Γαλλικής Επανάστασης βασίστηκε σε μια “ψευδή είδηση”, αυτή με το ψωμί και το παντεσπάνι που φέρεται να είπε η “αναίσθητη” Μαρία Αντουανέτα.
Και μια μέρα σαν σήμερα, 16 Οκτωβρίου του 1793, η Μαρία Αντουανέτα, η βασίλισσα της Γαλλίας εκτελείται στην Place de la Revolution σημερινή Place de la Concorde. Το πλήθος παραληρεί, ο δήμιος έχει ιδρώσει και το κομψό και ωραίο κεφάλι της 37χρονης γυναίκας πέφτει στο… καλάθι της Ιστορίας!
Ωστόσο η Μαρία Αντουανέτα δεν είναι παρά το θύμα της Γαλλικής εξέγερσης που χρηματοδοτήθηκε από την οικογένεια Rothschilds για να εκτοπίσει τους γαλαζοαίματους και να αναλάβει απ’ ευθείας η μεγαλοαστική τάξη την διακυβέρνηση της χώρας, χωρίς το άγχος των αυλικών.
Την μόλις 14χρονη Μαρία Αντουανέτα πάντρεψαν με το ζόρι για πολιτικές σκοπιμότητες εκείνης της εποχής. Στις 21 Απριλίου 1770 άφησε την μητέρα της και τα αδέλφια της στη Βιέννη και αναχώρησε για τη Γαλλία, για το πολυτελές ανάκτορο των Βερσαλλιών. Στις 16 Μαΐου έγινε ο πραγματικός γάμος της Μαρίας Αντουανέτας με τον μετέπειτα βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ΄ στις Βερσαλλίες, και η νέα βασίλισσα παρουσιάστηκε στην γαλλική βασιλική αυλή. Ένα κυριολεκτικά “μωρό” που με τα σημερινά δεδομένα ο γάμος θα θεωρείτο νομιμοποίηση παιδεραστίας.
Η άτυχη βασίλισσα, της οποίας είχαν κολλήσει τ’ όνομα “η Αυστριακή”, εκτός από το κεφάλι της, έχασε και τον πρωτότοκο γιο της, αλλά και μια κόρη. Και ναι, ήταν λάτρης των τεχνών και των ωραίων αντικειμένων, αυτό ήταν το μεγάλο της αμάρτημα. Ωστόσο, νεότερες ιστορικές πληροφορίες την θέλουν να είναι ανοιχτοχέρα, να χαρίζει και να κάνει φιλανθρωπίες.
Αλλά ως γνωστόν, οι βασιλείς δεν κυβερνούν μόνοι τους, αλλά έχουν συμβούλους. Και της Μαρίας Αντουανέτας σύμβουλος ήταν η μητέρα της, κι όταν την έχασε δεν είχε κανέναν πλάι της.
Η μύθος που επικράτησε αναφέρεται στο brioche, ένα ψωμάκι εμπλουτισμένο με βούτυρο και αυγά, που θεωρείται πολυτελές, με την υποτιθέμενη φράση της Μαρίας Αντουανέτας η οποία διαδόθηκε ψευδώς για να καταδείξει είτε την επιπόλαιη περιφρόνηση της για τους πεινασμένους αγρότες, είτε την κακή κατανόηση της κατάστασής τους, όταν την ενημέρωσαν ότι οι χωρικοί δεν είχαν ψωμί να φάνε.
«Qu’ils mangent de la brioche» που σημαίνει «Ας φάνε παντεσπάνι»
Ενώ η φράση αποδίδεται στη Μαρία Αντουανέτα, υπάρχουν αναφορές σε αυτήν πριν από τη Γαλλική Επανάσταση , που σημαίνει ότι είναι αδύνατο το απόσπασμα να προέρχεται από την Αντουανέτα και είναι απίθανο να ειπώθηκε από αυτήν.
Η φράση εμφανίζεται γραμμένη στο έκτο βιβλίο του Ζαν Ζακ Ρουσώ «Confessions« (Εξομολογήσεις), του οποίου τα έξι βιβλία γράφτηκαν το 1765 και εκδόθηκαν το 1782. Η Γαλλική Επανάσταση αρχίζει το 1789. Στο βιβλίο, ο Ρουσώ αφηγείται ένα επεισόδιο στο οποίο έψαχνε ψωμί για να συνοδεύσει κάποιο κρασί που είχε κλέψει.
Νιώθοντας πολύ κομψά ντυμένος για να πάει σε ένα συνηθισμένο αρτοποιείο, θυμήθηκε τα λόγια μιας μεγάλης πριγκίπισσας: «Εν τέλει θυμήθηκα τη λύση μιας μεγάλης πριγκίπισσας, η οποία, όταν της είπαν ότι οι χωρικοί δεν είχαν ψωμί, απάντησε: «Τότε ας φάνε μπριός»… Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο αστικός μύθος και τα μετουσίωσε σε Ιστορία..
Όμως η βασίλισσα, που καρατομήθηκε μια μέρα σαν σήμερα, είπε και κάτι άλλο, που αυτό πράγματι είχε βγει από τα χείλη της – τουλάχιστον όπως λένε οι ιστορικοί – και ήταν το τελευταίο που ειπώθηκε, αφού λίγα λεπτά αργότερα το κεφάλι της, που από το άγχος άσπρισε λέει ο μύθος εν μια νυκτί πριν την εκτέλεση της, θα έπεφτε στο καλάθι του δημίου. Μάλιστα το ξαφνικό άσπρισμα των μαλλιών της ονομάζεται “Σύνδρομο Μαρίας Αντουανέτας”.
Η Μαρία Αντουανέτα πάτησε κατά λάθος το πόδι του δήμιου της καθώς ανέβαινε τα σκαλοπάτια του ικριώματος και του είπε ταπεινά: «Pardonnez moi, monsieur. Je ne l’ai pas fait expres» που σήμαινε «Συγνώμη κύριε, δεν το έκανα επίτηδες».
Κι εδώ όμως αμφισβητήθηκε, όχι η φράση της, αλλά η αγαθή της πρόθεση. Οι κακές γλώσσες λένε ότι τον πάτησε για να του δείξει ποιος ήταν ο κυρίαρχος, κι ας έμενε δίχως κεφάλι μετά.
Υπήρξε οικονομική κρίση εκείνα τα χρόνια στη Γαλλία; Σαφώς! Γιατί τώρα με τον Μακρόν του Rothschild και τους Διαφωτιστές να κυβερνούν τόσα χρόνια, δεν υπάρχει;
Αλλά για να φτάσει τότε το πόπολο να κουρδιστεί και να μπουκάρει στις Βερσαλίες να λιντσάρει τη Βασίλισσα, χρειαζόταν να πέσει λάδι στη φωτιά. Κι αυτό το λάδι ήταν η φράση: «αν δεν έχει ο λαός ψωμί, ας φάει παντεσπάνι».
Ωστόσο αυτό το “ιστορικό γεγονός” της φράσης πλέον δεν ισχύει. Όπως είπαμε, σύμφωνα με τις πρόσφατες μελετητές, όταν ειπώθηκε η φράση από μια “μεγάλη πριγκίπισσα”, αυτή ήταν πιθανώς η Μαρία Θηρεσία, και η Μαρία Αντουανέτα ήταν μόλις 10 ετών, δηλαδή τρία χρόνια πριν από το γάμο της με τον Γάλλο πρίγκιπα, και οκτώ χρόνια πριν γίνει βασίλισσα.
