Όταν η Γεωργία άνοιξε την πόρτα του στούντιο στο Μουσικό Γυμνάσιο Βόλου για να κάνουμε μάθημα μουσικής, ήταν κάτωχρη και τα μάτια της ήταν βουρκωμένα.
Τα 45λεπτα πριβέ μαθήματα επιλογής οργάνου επί δυο φορές τη βδομάδα, δίνουν τη δυνατότητα να δεθεί ο καθηγητής μουσικής με το μαθητή πολύ περισσότερο οποιονδήποτε άλλο καθηγητή, και πολλές φορές το στούντιο μετατρεπόταν σε καταφύγιο, εξομολογητήριο ή χώρος ψυχανάλυσης για τους μαθητές, που ένοιωθαν την ανάγκη να μοιραστούν με τον δάσκαλο τους, μικρά ως πολύ σοβαρά προβλήματα.
Έτσι όταν είδα τη Γεωργία τόσο αναστατωμένη, περίμενα να ακούσω κάτι πολύ σοβαρό ότι συμβαίνει, στην ίδια ή την οικογένεια της – κάποιο θέμα υγείας, θανάτου ή ενδοοικογενειακά προβλήματα. Όταν την κάθισα κάτω να πάρει μια ανάσα, εκείνη ξέσπασε σε λυγμούς. Κι όταν τη ρώτησα τι της συμβαίνει και είναι έτσι, τότε η απάντηση με άφησε άφωνη:
«Κυρία, εσείς ζήσατε τη ζωή σας, προλάβατε. Τι θα γίνει με μας; Πόσα χρόνια θα ζήσουμε και με τι συνθήκες; Θα έχω να φάω; Υπάρχει υπερπληθυσμός, μας λένε, και οι πόροι λιγοστεύουν, και πριν προλάβω να φτάσω τα χρόνια σας δεν θα υπάρχει αρκετή και σωστή τροφή»
Η Γεωργία, μαθήτρια τρίτης γυμνασίου τότε, πριν 6-7 χρόνια, δεν ήταν ένα τυχαίο παιδί. Είχε ανησυχίες, διάβαζε πολλά εξωσχολικά βιβλία, έγραφε κείμενα, και λάτρευε την ενημέρωση επί πολλών θεμάτων. Ήθελε μάλιστα να γίνει και διερμηνέας στον ΟΗΕ, γιατί μέσα στο εφηβικό αγνό μυαλό της, εκεί παίρνονταν όλες οι «σοβαρές» παγκόσμιες αποφάσεις, κι έβλεπε ήδη τον εαυτό της ως πολίτη του κόσμου στην καρδιά του πλανήτη.
Κι αυτή η main stream ενημέρωση, για την επερχόμενη περιβαλλοντική καταστροφή, την κλιματική αλλαγή, τον υπερπληθυσμό και την έλλειψη πόρων, της προκάλεσε ψυχική διαταραχή που τώρα έχει επίσημα και ονοματεπώνυμο: “eco-anxiety” – “οικολογική αγχωτική διαταραχή”.
Το εγκληματικό ωστόσο στην όλη υπόθεση, δεν είναι μόνο ότι το “eco-anxiety” έχει προκληθεί σπρώχνοντας την νεολαία να «αναλάβει δράση» για το περιβάλλον -θυμηθείτε τις καμπάνιες της Γκρέτα Τούμπεργκ και την προβολή της προ πανδημίας, και τις κοπάνες της Παρασκευής από τα σχολεία. Το εγκληματικό είναι ότι ενώ παραδέχονται ότι η διαταραχή έχει προκληθεί στη νεολαία, οι συμβουλές είναι «πως να την αντιμετωπίσουν με περισσότερη δράση».
Σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, Όλο και περισσότερα παιδιά βιώνουν «οικολογικό άγχος»: έναν χρόνιο φόβο της περιβαλλοντικής καταστροφής. Κάποια όμως μετατρέπουν τον πανικό τους σε δύναμη για το καλό. Τα υπόλοιπα; Αυτοκτονούν; Παραιτούνται από τα όνειρά τους για το μέλλον αφού δεν βλέπουν ένα; Το ρίχνουν στα ναρκωτικά; Περιμένουν παθητικά τον Μασκ να τους στείλει στον Άρη;
Το σύνδρομο ορίζεται από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία ως «χρόνιος φόβος περιβαλλοντικής καταστροφής». Σύμφωνα με τους «ειδικούς», το οικολογικό άγχος μπορεί να προκληθεί από την αγχωτική και τρομακτική εμπειρία της «παρακολούθησης των αργών και φαινομενικά αμετάκλητων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής να ξεδιπλώνονται και της ανησυχίας για το μέλλον για τον εαυτό του, τα παιδιά και τις επόμενες γενιές», σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από την ένωση και δύο άλλους οργανισμούς, Climate for Health και Eco-America. Μπορεί να συνοδεύεται από «αισθήματα απώλειας, αδυναμίας και απογοήτευσης» και ενοχής, καθώς οι πάσχοντες αισθάνονται ότι δεν μπορούν να σταματήσουν την κλιματική αλλαγή.
Και παραθέτω ένα εξωφρενικό απόσπασμα του άρθρου:
Εάν ένα παιδί κάνει ερωτήσεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή, πρώτα μάθετε τι έχει μάθει για το θέμα, συμβουλεύει η Hickman, συμπεριλαμβανομένου του εάν διαβάζουν τρομακτικές ιστορίες στο διαδίκτυο. Στη συνέχεια, “πείτε του ότι είναι μια υπέροχη ερώτηση”, λέει και προσθέτει: «Θέλω να νιώθεις περήφανο για αυτά τα συναισθήματα. Γιατί νιώθεις αυτό το άγχος ή την ανησυχία μόνο επειδή νοιάζεσαι για τον πλανήτη».
Να με συμπαθάτε, αλλά όλο αυτό είναι ισάξιο σεξουαλικής κακοποίησης! Αντί να διεισδύουν βρόμικα στο σώμα τους, διεισδύουν βρόμικα στην ψυχή και στο μυαλό τους. Ούτε ο Χίτλερ δεν είχε φτάσει σε τόσο αισχρό επίπεδο προπαγάνδας των νέων!
Δεν θα συνεχίσω με τις τρομακτικές περιγραφές παιδιών κι εφήβων που αναφέρονται στο άρθρο, ούτε φυσικά με τις υποτιθέμενες συμβουλές που απλά θα έχουν ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της διαταραχής. Απλά θα πω το εξής, μέσα από την εμπειρία μου ως εκπαιδευτικός και βλέποντας την εξέλιξη της εκπαίδευσης επί το χείρον, και θα το πω απλά και λαϊκά:
Μείνετε συνέχεια πλάι στα παιδιά σας.
- Ενημερωθείτε για θέματα που τους απασχολούν, όχι από την συστημική ενημέρωση, αλλά επιλέξτε εναλλακτικές πηγές ενημέρωσης, προσγειωμένες και τεκμηριωμένες
- Εξηγείστε τους -όπως έκανε και ο πατέρας μου στα χρόνια της Χούντας- ότι ό,τι ακούνε και διαβάζουν από τα ΜΜΕ είναι ελεγχόμενη πληροφόρηση και τις περισσότερες φορές εξυπηρετεί συμφέροντα πολιτικά και επιχειρηματικά και μόνο
- Ελέγχετε πάντα τι τους διδάσκουν στα σχολεία
- Βρείτε χρόνο να περάσετε μαζί τους και να κάνετε μαζί ωραίες συζητήσεις, ευχάριστες δραστηριότητες και ψάξτε καλά στην ψυχή τους τι τα ευχαριστεί και ποιες είναι οι κλίσεις τους Πχ. η ρομποτική, που έχει γίνει και της μόδας, θα είναι αυτό που πραγματικά θα τους απασχολήσει στο μέλλον, αφού πολλές θέσεις εργασίας θα έχουν καταργηθεί εξ αιτίας των ρομπότ. Σημειώθηκε αύξηση πωλήσεων 40% των ρομπότ σύμφωνα με άρθρο της Wall Street Journal κατά τη διάρκεια του πρώτου τετραμήνου του 2022! Με λίγα λόγια, δελεάζουν τα παιδιά να ασχοληθούν με την ρομποτική που στο μέλλον θα τα αφήσει άεργα. Πόσο από αυτά θα βρουν πραγματικές θέσεις για να κατασκευάζουν ρομπότ, όταν τα ίδια τα ρομπότ θα κατασκευάζονται μόνα τους;
- Εξηγήστε τους τι είναι οι κλιματικές αλλαγές που βιώνει αιώνες ο πλανήτης.
- Εξηγήστε τους ότι οι ίδιοι που τάχα γκρινιάζουν για τον πλανήτη είναι οι ίδιοι που παρεμβαίνουν με πολλούς τρόπους στον πλανήτη και σε βάρος του.
- Εξηγήστε τους ότι οι ίδιοι που μας λένε να μην καταναλώνουμε είναι οι ίδιοι που μας δημιουργούν ανάγκες συνεχούς κατανάλωσης – νέο κινητό, νέο αυτοκίνητο, νέο γκατζετάκι ρολόι κ.λπ
- Και πάνω απ’ όλα τονίστε τους ότι είναι παιδιά και η οποιαδήποτε ευθύνη είναι δική σας και όχι δική τους. Και… αναλάβετε την!
